Οι Αρχαίοι Έλληνες κατανάλωναν σε μεγάλες ποσότητες πολλούς από τους ξηρούς καρπούς και σπόρους που τρώμε και σήμερα, όπως αμύγδαλα, κάστανα, φιστίκια, καρύδια, σύκα και σουσάμι.

Έτρωγαν τους ξηρούς καρπούς στο πρωινό τους, το οποίο ονομαζόταν συνήθως «άριστον» (βασικό συστατικό του ήταν το ψωμί βουτηγμένο σε ανέρωτο κρασί), κατά το κολατσιό τους, ενώ τους προσέθεταν και σε πολλά φαγητά. Πίστευαν ότι η κατανάλωση ξηρών καρπών ενισχύει την προσωπική σοφία και τη συνολική υγεία.

Οι Αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποίησαν το σουσάμι για να φτιάξουν την πρώτη μπάρα ενέργειας στον κόσμο, το δημοφιλές παστέλι, το οποίο θεωρούσαν τροφή για πολεμιστές. Αναμιγνύοντας σουσάμι και μέλι, δημιουργούσαν μια λεπτή στρώση και το έψηναν μέχρι να σκληρύνει. Ήταν ένα εύκολο σνακ, που μπορούσαν να έχουν μαζί τους οι στρατιώτες, για να το φάνε όταν στρατοπέδευαν ή όταν ταξίδευαν. Οι Αρχαίοι πίστευαν ότι το παστέλι έδινε δύναμη στους πολεμιστές και τους προσέφερε απόλαυση, και έτσι τους βοηθούσε να μάχονται πιο σκληρά και για περισσότερο χρόνο.

Τα καρύδια ήταν επίσης ένας ξηρός καρπός που κατανάλωναν οι Αρχαίοι Έλληνες, με την πρώτη καλλιέργεια να αποδίδεται σε αυτούς. Οι Έλληνες τα αποκαλούσαν «βασιλικούς ξηρούς καρπούς» και πίστευαν ότι ο Δίας, ο πατέρας των Ολύμπιων Θεών, όταν κατέβαινε στη Γη, έτρωγε καρύδια για να αποκτήσει περισσότερη δύναμη και σοφία.

Οι Αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν ότι τα καρύδια έχουν αφροδισιακές και θεραπευτικές ιδιότητες και ότι αν αναμειχθούν με σύκα (τα σύκα και το μέλι παράγονταν σε μεγάλες ποσότητες στην Αθήνα) και με ένα ζυμάρι από νερό και αλεύρι, μπορούν να δράσουν ως αντίδοτο για ισχυρά δηλητήρια.

Ακόμη και στο δείπνο τους οι Αρχαίοι Έλληνες κατανάλωναν ξηρούς καρπούς. Το βραδινό μάλιστα αποτελούσε και το κύριο γεύμα, ήταν αυτό του συμποσίου και της φιλικής συντροφιάς, διότι στους Αρχαίους Έλληνες δεν άρεσε να τρώνε μόνοι τους, η γενικά αποδεκτή άποψη ήταν ότι το να τρώει κανείς μόνος του δε σημαίνει ότι γευματίζει αλλά ότι απλά γεμίζει το στομάχι του.

Η αρχέγονη ανάγκη για διατροφή είχε μετατραπεί σε κεντρικό γεγονός με κοινωνικές και άλλες προεκτάσεις στην Αρχαία Ελλάδα. Το ελαιόλαδο, τα λαχανικά, τα φρούτα, τα καρυκεύματα, τα όσπρια, τα δημητριακό οι ξηροί καρποί, τα κρέατα και βέβαια το ψάρι και το κρασί, όπως σήμερα και τότε αποτελούσαν τα κυρίαρχα συστατικά της γαστρονομίας.